Een vader
Ik had de deur voor haar opengehouden toen ze aan kwam hollen. De lentezon scheen in haar bleke gezicht. Misschien al vanaf het moment dat ze hijgend was binnengestapt en zich aanmeldde voor haar proefles had ze hem lief gehad.
En ook al dreef haar liefde slechts op de weigering om op te geven, ze moest wel van mijn yogadocent houden. Mani was een van de bekendste leermeesters in Amsterdam. Zat met regelmaat in talkshows. Succesvol. Charismatisch.
Onontkoombaar was ze verstrengeld geraakt in het leven van een door herinneringen opgejaagde, ouder wordende man, nog altijd struikelend over de jaren die voorbij waren. Dwars gezeten door de flarden die ronddwaalden in zijn hoofd. En door het besef dat hij ooit wel degelijk had geweten wie hij zo graag had willen zijn: Een vader. Voltijds. Onvoorwaardelijk. Of zoiets.
